Noa Ginigers werk is conceptueel, gestoeld op feiten. De creatie van een werk is een intutief, emotioneel, soms arbitrair proces voor de kunstenares. Haar werk – wat uiteenloopt van beelden, geluidswerken en fotografie tot installaties – is een poging een idee te grijpen en vast te houden; van het moment of een gebeurtenis wanneer de kunstenaar werd geraakt of genspireerd. Ze probeert ‘essentie’ te veranderen in ‘iets’ wat een apart, afzonderlijk bestaan heeft.
De werken in :-)-: omvatten Ginniger’s steeds groter wordende interesse in het vergankelijke; in het maken van objecten die een beperkte levensduur hebben, waarvan hun enige spoor en overblijfsel de indruk wordt, die ze bij de toeschouwer hebben nagelaten.
De tentoonstellingstitel zorgt voor een vergelijkbaar effect. Het is een emoticon, die zowel het symbool voor vrolijk en verdrietig in zich draagt. Het vangt de tweezijdige connectie tussen de twee gemoedstoestanden, maar ook de breekbare balans waarin dingen vaak bestaan. In dit licht kunnen veel werken van Ginniger worden bezien. Ze gebruikt dikwijls handelingen, woorden en zinnen, die een persoonlijke betekenis dragen – die sterk verbonden zijn met haar eigen ervaringen – en stelt ze aan anderen voor. Daar ontdaan van hun biografie of plaats, kunnen ze net zo’n persoonlijke snaar raken of juist koud en emotieloos lijken.
Floriaan Ganzevoort hielp met het realiseren van de lichtinterventie aan het eind van iedere tentoonstellingsdag en met het belichten van de werken.