Ik zeg toch sorry – Theatergroep Aluin & Raymi Sambo maakt

Afschaffing van de slavernij

In “Ik zeg toch sorry” komen zes acteurs bij elkaar om de viering van de afschaffing van de slavernij in 1863 na te spelen. Wat het inleven in deze historische personages doet met de acteurs zelf, hoe ze zich tot het onderwerp verhouden in deze tijd en of het van invloed is op hun onderlinge verhoudingen, wordt langzaam en pijnlijk duidelijk. Wat betekent het om anno 2023 sorry te zeggen voor iets wat zo lang geleden lijkt?

Foto: Sanne Peper, Benno Barends

Van zonnig Oerol naar binnen in een theaterzaal

Benno Barends kreeg de opdracht het lichtontwerp te verzorgen voor de hitvoorstelling “Ik zeg toch sorry”. Deze voorstelling werd op theaterfestival Oerol op Terschelling in de buitenlucht gespeeld. Het mooie daar was dat af en toe wolken over het speelveld trokken, waardoor iemand die een monoloog hield plotseling in de schaduw stond en een aanschouwende acteur nog volledig in het zonlicht.

In het stuk gaat het niet alleen over wat een speler verkondigt, maar vooral over hoe dit bij de andere speler aankomt. Om het publiek zich te laten verplaatsen in de luisterende (niet het hardst schreeuwende) partij, heeft Benno Barends het concept van zon en schaduw uitgewerkt tot een organisch lichtbeeld. Boven de speelvloer creëerde hij een ‘zon’ met 42 lampen die individueel aangestuurd konden worden. Hiermee creëerde Barends een willekeurig en dynamisch lichtpatroon. Het Terschellingse zonlicht met de langstrekkende wolken is op deze manier de theaterzaal binnengebracht.

---

Cast & Creatives